jutta bauer، یوتا باوئر، تصویرگر
یوتا باوئر تصویرگر و نویسنده آلمانی و برنده جایزه هانس کریستین اندرسن در سال ۲۰۱۰ است
یوتا باوئر به عنوان پنجمین فرزند یک خانواده فرهنگی در شهر هامبورگ آلمان زاده شد. او دانش آموخته ی رشته گرافیک و تصویرگری از دانشگاه هامبورگ است. پس از پایان درس خود در نشریه پرطرفدار زنان مشغول بکار شد و برای ۷ سال در این نشریه کمیک استریپ می کشید و همزمان تصویرگری کتاب کودک را نیز آغاز کرد. پس از انتشار نخستین کتاب کودک خود در سال ۱۹۸۱ به شکل تمام وقت به نوشتن و تصویرگری کتاب های کودکان پرداخت. او افزون بر تصویرگری تا کنون فیلم های انیمیشن و کارتون های گوناگونی برای تلویزیون تولید کرده است که شماری از آن ها جایزه نیز گرفته اند. در این فاصله با تجربه های گوناگونی که به دست آورده است. باوئر بیشتر و بیشتر به آثار هنرمندانی گرایش یافت که همچون میرو، پیکاسو و کلی (Klee) سبکی ساده، خلاصه و کل نگر دارند.
در ویدئو زیر یوتاباوئر درمورد تفاوت تصویرسازی برای کودکان با تصویرسازی برای بزرگسالان می گوید:
یوتا باوئر با به تصویر کشاندن مشکلات کودکان و پاسخ دادن به پرسش های آن ها در آثارش تلاش می کند که به کودکان در شرایط بحرانی و دشوار، آرامش ببخشد. یک وظیفه سخت و چالش برانگیز. باوئر می خواهد با تصویرهایش نوری از امید بر کودکان بتاباند و به آن ها یاری رساند تا حس هایی همچون اعتماد امنیت، عشق و دوستی را تجربه کنند. به باور او این هدف واقعی ادبیات کودکان است. اما این کار برای او به ویژه زمانی که روی سخنش با کودکان بی خانمان و یا رها شده است، آسان نیست، او تلاش دارد که از راه داستان هایش به این کودکان، حس امنیت و امیدواری ببخشد.
آثار این تصویرگر از روشنی و وضوح خاصی برخوردار است و گاهی ملودی یک آهنگ را می توان در آن احساس کرد. توانایی ویژه او در نگاه کردن به پیرامون از دید کودکان است. او متن های مناسب و گیرایی را برای تصویرگری گزینش می کند. در کتاب “مامان جیغ جیغو” (Schreimutter) تصویرها بهتر از متن می توانند سرگذشت بچه پنگوئنی را که مادرش فریاد بلندی سر او می کشد و بدن او به چندین پاره تقسیم می شود را بازگو کنند. این تصویرهای بسیار زیبا هیجانات روحی یک کودک در چنین موقعیت خاصی را بیان می کنند. موضوع های آثار باوئر اگر ساده هستند، بسیار هنرمندانه و تأثیرگذار به تصویر در آمده اند.
بخشی از انیمیشن تصویرسازی شده توسط یوتاباوئر با آهنگ موتسارت:
تصاویری از کتاب “مامان جیغ جیغو” تصویرگر “یوتاباوئر”
تصویری از مجموعه “اِما”
ابزار هنری مورد علاقه “باوئر”، جوهر، تمپرا، مداد رنگی و مداد شمعی است. سادگی در سبک و انتقال احساس های گوناگون با رنگ و خط، از ویژگی های آثار اوست.
مخاطبان کتاب های باوئر کودکان خردسالی هستند که پرسش های بزرگ دارند. مرگ چیست؟ هنگامی که کودکان با از دست دادن عزیزانشان رو به رو می شوند، باوئر تلاش می کند تا از رنج آنها بکاهد. در “فرشته پدربزگ” (Opas Engel)، پدربزرگ پیش از مرگ با نوه خود درباره دوران زندگی اش و فرشته ای که پیوسته نگهبان او بوده است سخن می گوید:
“هر روز صبح هنگامی که او پسر بچه ای بود. از برابر یک مجسمه فرشته گذر می کرد، و هیچ چیز، از ماشین و اتوبوس گرفته تا درختان بلند و دریاچه های عمیق نتوانست زندگی او را تهدید کند. حتی وقتی بزرگتر شد و جنگ فرا رسید، نه گرسنگی و نه بیکاری و نه هیچ رخداد غیرعادی که او با آن روبرو شد، نتوانست او را از پای درآورد، زیرا همواره فرشته نگهبان در کنارش بود و از او نگه داری می کرد.”
به باور باوئر زندگی یک سفر پر از حادثه و دگرگونی است، سرشار از شادی و غم. او می گوید مرگ یک اندیشه مجرد ترسناک نیست، مرگ پایان منطقی این سفر بزرگ است. بله زندگی برای همه ما پایان می یابد، اما همچنان به راه خود نیز ادامه می دهد.
تصویرهای دوست داشتنی و طنز آمیز باوئر به کودکان نشان می دهد که نباید از به پایان رسیدن زندگی بهراسند.
تصاویری از کتاب “فرشته پدربزرگ” تصویرگر “یوتاباوئر”
باوئر در کتاب “سلما”(Salma) فلسفه خود را درباره زندگی با کودکان مطرح می کند. این داستان بسیار ساده است. سرشار از طنز برای کودکان خردسال، اما داستانی برای اندیشیدن نیز هست. کتاب کوچکی است برای پرسشی بزرگ.
از سلما می پرسند: “خوشبختی چیست؟”
می گوید: “خوشبختی خوردن کمی علف در آغاز یک روز است. بازی کردن با بچه هایم تا ظهر، کمی ورزش پس از ناهار، خوردن کمی دیگر علف، گپی با خانم مایر در عصر و سپس یک خواب عمیق.”
“و اگر وقت بیشتری داشته باشی؟”
او پاسخ می دهد: “علف بیشتری میخورم و باز هم با بچه هایم بازی میکنم و …
“و اگر یک میلیون دلار از لاتاری ببری؟”
او پاسخ می دهد باز مقداری علف می خورد و همان کارهای روزمره …
مرتبط
